Reconstruction:Proto-Germanic/þrimmaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *trem- (“to tremble (in fear)”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθrim.mɑ.nɑ̃/
Verb
*þrimmaną[1]
- to swell
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *þrimmō | *þrimmaų | — | *þrimmai | ? | |
| 2nd singular | *þrimmizi | *þrimmaiz | *þrimm | *þrimmazai | *þrimmaizau | |
| 3rd singular | *þrimmidi | *þrimmai | *þrimmadau | *þrimmadai | *þrimmaidau | |
| 1st dual | *þrimmōz | *þrimmaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *þrimmadiz | *þrimmaidiz | *þrimmadiz | — | — | |
| 1st plural | *þrimmamaz | *þrimmaim | — | *þrimmandai | *þrimmaindau | |
| 2nd plural | *þrimmid | *þrimmaid | *þrimmid | *þrimmandai | *þrimmaindau | |
| 3rd plural | *þrimmandi | *þrimmain | *þrimmandau | *þrimmandai | *þrimmaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *þramm | *þrummį̄ | ||||
| 2nd singular | *þrammt | *þrummīz | ||||
| 3rd singular | *þramm | *þrummī | ||||
| 1st dual | *þrummū | *þrummīw | ||||
| 2nd dual | *þrummudiz | *þrummīdiz | ||||
| 1st plural | *þrummum | *þrummīm | ||||
| 2nd plural | *þrummud | *þrummīd | ||||
| 3rd plural | *þrummun | *þrummīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *þrimmandz | *þrummanaz | ||||
Related terms
Descendants
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*þremmanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 425-426