Reconstruction:Proto-Germanic/hittijaną

This Proto-Germanic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *kh₂id-néh₂-ti, from *kh₂eyd- (to fall upon; encounter; hit; cut; hew).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxit.ti.jɑ.nɑ̃/

Verb

*hittijaną[1]

  1. To encounter; meet with; make contact; hit

Inflection

Conjugation of (weak class 1)
active voice passive voice
present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
1st singular *hittijō *hittijaų *hittijai ?
2nd singular *hittīsi *hittijais *hittī *hittijasai *hittijaisau
3rd singular *hittīþi *hittijai *hittijaþau *hittijaþai *hittijaiþau
1st dual *hittijōs *hittijaiw
2nd dual *hittijaþiz *hittijaiþiz *hittijaþiz
1st plural *hittijamaz *hittijaim *hittijanþai *hittijainþau
2nd plural *hittīþ *hittijaiþ *hittīþ *hittijanþai *hittijainþau
3rd plural *hittijanþi *hittijain *hittijanþau *hittijanþai *hittijainþau
past tense indicative subjunctive
1st singular *hittidǭ *hittidēdį̄
2nd singular *hittidēz *hittidēdīz
3rd singular *hittidē *hittidēdī
1st dual *hittidēdū *hittidēdīw
2nd dual *hittidēdudiz *hittidēdīdiz
1st plural *hittidēdum *hittidēdīm
2nd plural *hittidēdud *hittidēdīd
3rd plural *hittidēdun *hittidēdīn
present past
participles *hittijandz *hittidaz

Descendants

  • Proto-West Germanic: *hittijan
    • Old English: hittan (possibly from Old Norse instead)
    • Old Dutch: *hitten
  • Old Norse: hitta

References

  1. 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*hittjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 227