Reconstruction:Proto-Germanic/klaimijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *klaimaz (“clay”) + *-janą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɑi̯.mi.jɑ.nɑ̃/
Verb
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *klaimijō | *klaimijaų | — | *klaimijai | ? | |
| 2nd singular | *klaimīsi | *klaimijais | *klaimī | *klaimijasai | *klaimijaisau | |
| 3rd singular | *klaimīþi | *klaimijai | *klaimijaþau | *klaimijaþai | *klaimijaiþau | |
| 1st dual | *klaimijōs | *klaimijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *klaimijaþiz | *klaimijaiþiz | *klaimijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *klaimijamaz | *klaimijaim | — | *klaimijanþai | *klaimijainþau | |
| 2nd plural | *klaimīþ | *klaimijaiþ | *klaimīþ | *klaimijanþai | *klaimijainþau | |
| 3rd plural | *klaimijanþi | *klaimijain | *klaimijanþau | *klaimijanþai | *klaimijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *klaimidǭ | *klaimidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *klaimidēz | *klaimidēdīz | ||||
| 3rd singular | *klaimidē | *klaimidēdī | ||||
| 1st dual | *klaimidēdū | *klaimidēdīw | ||||
| 2nd dual | *klaimidēdudiz | *klaimidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *klaimidēdum | *klaimidēdīm | ||||
| 2nd plural | *klaimidēdud | *klaimidēdīd | ||||
| 3rd plural | *klaimidēdun | *klaimidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *klaimijandz | *klaimidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *klaimijan
- Old Norse: kleima
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*klaimjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 214
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*klajja-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 291: “klaimjan”