Reconstruction:Proto-Germanic/mōraz
Proto-Germanic
Etymology
A Germanic derivation from *mari.[1]
Pronunciation
IPA(key): /ˈmɔː.rɑz/
Noun
*mōraz m
Inflection
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | *mōraz | *mōrōz, *mōrōs |
vocative | *mōr | *mōrōz, *mōrōs |
accusative | *mōrą | *mōranz |
genitive | *mōras, *mōris | *mōrǫ̂ |
dative | *mōrai | *mōramaz |
instrumental | *mōrō | *mōramiz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *mōr
- Old Norse: mǫr, mǿrr, mœrr
References
- Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) “moer”, in Etymologisch woordenboek van het Nederlands[1] (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*mōra-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 372