Reconstruction:Proto-Germanic/mannōną
Proto-Germanic
Etymology
From *mann- (“human, man”) + *-ōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑn.nɔː.nɑ̃/
Verb
*mannōną[1]
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *mannō | *mannǭ | — | *mannōi | ? | |
| 2nd singular | *mannōsi | *mannōs | *mannō | *mannōsai | *mannōsau | |
| 3rd singular | *mannōþi | *mannō | *mannōþau | *mannōþai | *mannōþau | |
| 1st dual | *mannōs | *mannōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *mannōþiz | *mannōþiz | *mannōþiz | — | — | |
| 1st plural | *mannōmaz | *mannōm | — | *mannōnþai | *mannōnþau | |
| 2nd plural | *mannōþ | *mannōþ | *mannōþ | *mannōnþai | *mannōnþau | |
| 3rd plural | *mannōnþi | *mannōn | *mannōnþau | *mannōnþai | *mannōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *mannōdǭ | *mannōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *mannōdēz | *mannōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *mannōdē | *mannōdēdī | ||||
| 1st dual | *mannōdēdū | *mannōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *mannōdēdudiz | *mannōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *mannōdēdum | *mannōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *mannōdēdud | *mannōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *mannōdēdun | *mannōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *mannōndz | *mannōdaz | ||||
Descendants
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*mannōjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 260