Reconstruction:Proto-Germanic/mittōną
Proto-Germanic
Etymology
From Pre-Germanic *mitnéh₂-, a zero-grade iterative to *maitaną (“to cut”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmit.tɔː.nɑ̃/
Verb
*mittōną
- to cut
Inflection
The original paradigm consisted of two stem variants, *mitt- against *mid-.
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *mittō | *mittǭ | — | *mittōi | ? | |
| 2nd singular | *mittōsi | *mittōs | *mittō | *mittōsai | *mittōsau | |
| 3rd singular | *mittōþi | *mittō | *mittōþau | *mittōþai | *mittōþau | |
| 1st dual | *mittōs | *mittōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *mittōþiz | *mittōþiz | *mittōþiz | — | — | |
| 1st plural | *mittōmaz | *mittōm | — | *mittōnþai | *mittōnþau | |
| 2nd plural | *mittōþ | *mittōþ | *mittōþ | *mittōnþai | *mittōnþau | |
| 3rd plural | *mittōnþi | *mittōn | *mittōnþau | *mittōnþai | *mittōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *mittōdǭ | *mittōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *mittōdēz | *mittōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *mittōdē | *mittōdēdī | ||||
| 1st dual | *mittōdēdū | *mittōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *mittōdēdudiz | *mittōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *mittōdēdum | *mittōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *mittōdēdud | *mittōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *mittōdēdun | *mittōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *mittōndz | *mittōdaz | ||||
Descendants
- Old High German: *metzōn
- Middle High German: metzen
- Norwegian: mita
References
- Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN