Reconstruction:Proto-Germanic/reutaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *HréwdHti, from the root *HrewdH-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈreu̯.tɑ.nɑ̃/
Verb
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *reutō | *reutaų | — | *reutai | ? | |
| 2nd singular | *riutizi | *reutaiz | *reut | *reutazai | *reutaizau | |
| 3rd singular | *riutidi | *reutai | *reutadau | *reutadai | *reutaidau | |
| 1st dual | *reutōz | *reutaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *reutadiz | *reutaidiz | *reutadiz | — | — | |
| 1st plural | *reutamaz | *reutaim | — | *reutandai | *reutaindau | |
| 2nd plural | *riutid | *reutaid | *riutid | *reutandai | *reutaindau | |
| 3rd plural | *reutandi | *reutain | *reutandau | *reutandai | *reutaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *raut | *rutį̄ | ||||
| 2nd singular | *raust | *rutīz | ||||
| 3rd singular | *raut | *rutī | ||||
| 1st dual | *rutū | *rutīw | ||||
| 2nd dual | *rutudiz | *rutīdiz | ||||
| 1st plural | *rutum | *rutīm | ||||
| 2nd plural | *rutud | *rutīd | ||||
| 3rd plural | *rutun | *rutīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *reutandz | *rutanaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *reutan
- Old Norse: rjóta
- Icelandic: rjóta
- Faroese: rjóta, rýta
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*reutan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 411
- ^ Vladimir Orel (2003) “*reutanan I”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 303