Reconstruction:Proto-Germanic/snīkaną
Proto-Germanic
Etymology
Probably from a Proto-Indo-European *sneyg- (“to crawl”), and cognate with Latvian snīgt (“to hand, pass, reach”).[1] See also the semantically and phonetically similar *sneganą (“to crawl, creep”), though a formal relation is difficult.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsniː.kɑ.nɑ̃/
Verb
*snīkaną[1]
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *snīkō | *snīkaų | — | *snīkai | ? | |
| 2nd singular | *snīkizi | *snīkaiz | *snīk | *snīkazai | *snīkaizau | |
| 3rd singular | *snīkidi | *snīkai | *snīkadau | *snīkadai | *snīkaidau | |
| 1st dual | *snīkōz | *snīkaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *snīkadiz | *snīkaidiz | *snīkadiz | — | — | |
| 1st plural | *snīkamaz | *snīkaim | — | *snīkandai | *snīkaindau | |
| 2nd plural | *snīkid | *snīkaid | *snīkid | *snīkandai | *snīkaindau | |
| 3rd plural | *snīkandi | *snīkain | *snīkandau | *snīkandai | *snīkaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *snaik | *snikį̄ | ||||
| 2nd singular | *snaiht | *snikīz | ||||
| 3rd singular | *snaik | *snikī | ||||
| 1st dual | *snikū | *snikīw | ||||
| 2nd dual | *snikudiz | *snikīdiz | ||||
| 1st plural | *snikum | *snikīm | ||||
| 2nd plural | *snikud | *snikīd | ||||
| 3rd plural | *snikun | *snikīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *snīkandz | *snikanaz | ||||