Reconstruction:Proto-Germanic/sprintaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)prend-. Cognate with Proto-Slavic *prę̀dati (“to jump, leap”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsprin.tɑ.nɑ̃/
Verb
*sprintaną[1]
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *sprintō | *sprintaų | — | *sprintai | ? | |
| 2nd singular | *sprintizi | *sprintaiz | *sprint | *sprintazai | *sprintaizau | |
| 3rd singular | *sprintidi | *sprintai | *sprintadau | *sprintadai | *sprintaidau | |
| 1st dual | *sprintōz | *sprintaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *sprintadiz | *sprintaidiz | *sprintadiz | — | — | |
| 1st plural | *sprintamaz | *sprintaim | — | *sprintandai | *sprintaindau | |
| 2nd plural | *sprintid | *sprintaid | *sprintid | *sprintandai | *sprintaindau | |
| 3rd plural | *sprintandi | *sprintain | *sprintandau | *sprintandai | *sprintaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *sprant | *spruntį̄ | ||||
| 2nd singular | *spranst | *spruntīz | ||||
| 3rd singular | *sprant | *spruntī | ||||
| 1st dual | *spruntū | *spruntīw | ||||
| 2nd dual | *spruntudiz | *spruntīdiz | ||||
| 1st plural | *spruntum | *spruntīm | ||||
| 2nd plural | *spruntud | *spruntīd | ||||
| 3rd plural | *spruntun | *spruntīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *sprintandz | *spruntanaz | ||||
Derived terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *sprintan
- Old English: sprintan
- Old High German: *sprinzan
- Middle High German: sprinzen
- Old Norse: spretta
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*sprentanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 366