Reconstruction:Proto-Germanic/sturmijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *sturmaz (“storm”) + *-janą.[1]
Pronunciation
IPA(key): /ˈstur.mi.jɑ.nɑ̃/
Verb
- to storm
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *sturmijō | *sturmijaų | — | *sturmijai | ? | |
| 2nd singular | *sturmīsi | *sturmijais | *sturmī | *sturmijasai | *sturmijaisau | |
| 3rd singular | *sturmīþi | *sturmijai | *sturmijaþau | *sturmijaþai | *sturmijaiþau | |
| 1st dual | *sturmijōs | *sturmijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *sturmijaþiz | *sturmijaiþiz | *sturmijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *sturmijamaz | *sturmijaim | — | *sturmijanþai | *sturmijainþau | |
| 2nd plural | *sturmīþ | *sturmijaiþ | *sturmīþ | *sturmijanþai | *sturmijainþau | |
| 3rd plural | *sturmijanþi | *sturmijain | *sturmijanþau | *sturmijanþai | *sturmijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *sturmidǭ | *sturmidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *sturmidēz | *sturmidēdīz | ||||
| 3rd singular | *sturmidē | *sturmidēdī | ||||
| 1st dual | *sturmidēdū | *sturmidēdīw | ||||
| 2nd dual | *sturmidēdudiz | *sturmidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *sturmidēdum | *sturmidēdīm | ||||
| 2nd plural | *sturmidēdud | *sturmidēdīd | ||||
| 3rd plural | *sturmidēdun | *sturmidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *sturmijandz | *sturmidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *sturmijan
- Old Norse: styrma
- Icelandic: styrma
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*sturma-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 488: “*sturmjan-”
- ^ Vladimir Orel (2003) “*sturmjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 384