Reconstruction:Proto-Germanic/wurþiz
Proto-Germanic
Etymology
From pre-Germanic *h₂wŕ̥tis, from Proto-Indo-European *h₂wer- (“to raise”). Cognate with Ancient Greek ἄρσις (ársis, “raising”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwur.θiz/
Noun
*wurþiz f
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *wurþiz | *wurþīz |
| vocative | *wurþi | *wurþīz |
| accusative | *wurþį | *wurþinz |
| genitive | *wurþīz | *wurþijǫ̂ |
| dative | *wurþī | *wurþimaz |
| instrumental | *wurþī | *wurþimiz |
Descendants
- Old Frisian: wurth
- Old Dutch: *wurth, *wuorth (?)
- Middle Dutch: woert (or from Frisian?)
- Dutch: woerd
- Middle Dutch: woert (or from Frisian?)
- Old Saxon: wurth
- Old Norse: urð
References
- Kroonen, Guus (2013) “*wurþiz”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 601