Reconstruction:Proto-Hellenic/agorā́
Proto-Hellenic
Etymology
From Proto-Indo-European *h₂goréh₂ or equivalently *agéřřō + *-ā́, from *h₂ger- (“to gather”).[1]
Noun
*agorā́ f
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *agorā́ | *agoráe | *agorái |
| vocative | *agorā́ | *agoráe | *agorái |
| accusative | *agorā́n | *agoráe | *agoráns |
| genitive | *agorā́s | *agoráyyun | *agorā́ōn |
| dative | *agorā́i | *agoráyyun | *agoráis |
| locative | *agorā́i? | *? | *agorā́hi |
| instrumental | *agorā́ | *? | *agorā́is |
Descendants
References
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀγοράζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 14