Reconstruction:Proto-Indo-Iranian/Hnā́ma
Proto-Indo-Iranian
Etymology
From Proto-Indo-European *h₁nómn̥.
Noun
*Hnā́ma n
Inflection
| neuter consonant stem | |||
|---|---|---|---|
| singular | dual | plural | |
| nominative | *Hnā́ma | *Hnā́maniH | *Hnā́mān |
| vocative | *Hnā́ma | *Hnā́maniH | *Hnā́mān |
| accusative | *Hnā́ma | *Hnā́maniH | *Hnā́mān |
| instrumental | *Hnā́manaH | *Hnā́mabʰyā(m) | *Hnā́mabʰiš |
| ablative | *Hnā́mans | *Hnā́mabʰyā(m) | *Hnā́mabʰyaH |
| dative | *Hnā́manay | *Hnā́mabʰyā(m) | *Hnā́mabʰyaH |
| genitive | *Hnā́mans | *Hnā́manHās | *Hnā́manaHam |
| locative | *Hnā́man(i) | *Hnā́manHaw | *Hnā́masu |