Reconstruction:Proto-Indo-Iranian/suHnúš
Proto-Indo-Iranian
Etymology
From Proto-Indo-European *suHnús. Cognate with Proto-Slavic *sy̑nъ, Lithuanian sūnùs; Proto-Germanic *sunuz whence English son.
Noun
*suHnúš m
Inflection
| masculine u-stem | |||
|---|---|---|---|
| singular | dual | plural | |
| nominative | *suHnúš | *suHnúH | *suHnáwas |
| vocative | *súHnaw | *súHnuH | *súHnawas |
| accusative | *suHnúm | *suHnúH | *suHnúnš |
| instrumental | *suHnúH | *suHnúbʰyā(m) | *suHnúbʰiš |
| ablative | *suHnáwš | *suHnúbʰyā(m) | *suHnúbʰyas |
| dative | *suHnáway | *suHnúbʰyā(m) | *suHnúbʰyas |
| genitive | *suHnáwš | *suHnuwā́s | *suHnuHnáHam |
| locative | *suHnā́w | *suHnuwáw | *suHnúšu |
Descendants
- Proto-Indo-Aryan: *suHnúṣ
- Sanskrit: सूनु (sūnú)
- Proto-Iranian: *huHnuš
- Avestan: 𐬵𐬎𐬥𐬎 (hunu)