Reconstruction:Proto-Slavic/bajačь
Proto-Slavic
Etymology
Noun
*bajačь m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *bajačь | *bajača | *bajači |
| genitive | *bajača | *bajaču | *bajačь |
| dative | *bajaču | *bajačema | *bajačemъ |
| accusative | *bajačь | *bajača | *bajačę̇ |
| instrumental | *bajačьmь, *bajačemь* | *bajačema | *bajači |
| locative | *bajači | *bajaču | *bajačixъ |
| vocative | *bajaču | *bajača | *bajači |
* -ьmь in North Slavic, -emь in South Slavic.
Descendants
- South Slavic:
- West Slavic:
- Czech: báječ
References
- Trubachyov, Oleg, editor (1974), “*bajačь”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 1 (*a – *besědьlivъ), Moscow: Nauka, page 137