Reconstruction:Proto-Slavic/krukъ
Proto-Slavic
Etymology
Probably of onomatopoeic origin.
Noun
*krukъ m
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *krukъ | *kruka | *kruci |
| genitive | *kruka | *kruku | *krukъ |
| dative | *kruku | *krukoma | *krukomъ |
| accusative | *krukъ | *kruka | *kruky |
| instrumental | *krukъmь, *krukomь* | *krukoma | *kruky |
| locative | *krucě | *kruku | *krucěxъ |
| vocative | *kruče | *kruka | *kruci |
* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.
Descendants
- Church Slavonic: крукъ (krukŭ)
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
References
- Derksen, Rick (2008) “*krukъ”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 252
- Vasmer, Max (1964–1973) “крук”, in Oleg Trubachyov, transl., Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), Moscow: Progress