Reconstruction:Proto-Slavic/mъlvěninъ
Proto-Slavic
Etymology
From *mъlviti (“to speak, say”) + *-ěninъ, from *mъlva (“speech”).
Noun
*mъlvěninъ m
- the one who speaks
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *mъlvěninъ | *mъlvěnina | *mъlvěnini |
| genitive | *mъlvěnina | *mъlvěninu | *mъlvěninъ |
| dative | *mъlvěninu | *mъlvěninoma | *mъlvěninomъ |
| accusative | *mъlvěninъ | *mъlvěnina | *mъlvěniny |
| instrumental | *mъlvěninъmь, *mъlvěninomь* | *mъlvěninoma | *mъlvěniny |
| locative | *mъlvěnině | *mъlvěninu | *mъlvěniněxъ |
| vocative | *mъlvěnine | *mъlvěnina | *mъlvěnini |
* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.
Descendants
- East Slavic:
- Middle Russian: Молвѧнинъ (Molvjanin) (16ᵗʰ cent.)
References
- Trubachyov, Oleg, editor (1994), “*mъlvěninъ”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 20 (*morzatъjь – *mъrsknǫti), Moscow: Nauka, →ISBN, page 227