Reconstruction:Proto-West Germanic/andahaitan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *andahaitaną. Equivalent to *anda- + *haitan (“to address”). Cognate with Gothic 𐌰𐌽𐌳𐌷𐌰𐌹𐍄𐌰𐌽 (andhaitan, “to acknowledge, confess”).
Verb
*andahaitan
- to acknowledge, confess
Inflection
| Strong class 7a | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *andahaitan | |
| 1st sg. past | *andahēt | |
| 3rd pl. past | *andahētun | |
| Past ptcple | *andahaitan | |
| Infinitive | *andahaitan | |
| Genitive infin. | *andahaitannjas | |
| Dative infin. | *andahaitannjē | |
| Instrum. infin. | *andahaitannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *andahaitu | *andahēt |
| 2nd singular | *andahaitiʀi | *andahētī |
| 3rd singular | *andahaitidi | *andahēt |
| 1st plural | *andahaitum | *andahētum |
| 2nd plural | *andahaitid | *andahētud |
| 3rd plural | *andahaitand | *andahētun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *andahaitē | *andahētī |
| 2nd singular | *andahaitēs | *andahētī |
| 3rd singular | *andahaitē | *andahētī |
| 1st plural | *andahaitēm | *andahētīm |
| 2nd plural | *andahaitēþ | *andahētīd |
| 3rd plural | *andahaitēn | *andahētīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *andahait | |
| Plural | *andahaitid | |
| Present | Past | |
| Participle | *andahaitandī | *andahaitan |
Descendants
- Old English: andettan, ondettan, andeddan, andyttan, andetan, ondetan, andettian
- Old Frisian: andhêta, undhêta
- West Frisian: ûnthietten
- Old Saxon: andhētan
- Middle Low German: enthēten, enhēten, enheiten, unthēten, untheiten
- Old Dutch: *anthētan
- Middle Dutch: ontheten
- Old High German: intheizan
- Middle High German: entheizen
- German: entheizen (archaic)
- Middle High German: entheizen