Reconstruction:Proto-West Germanic/binikaʀ
Proto-West Germanic
Etymology
From *bini (“bee”) + *kaʀ (“vessel”).
Noun
*binikaʀ n
Inflection
| Neuter a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *binikaʀ | |
| Genitive | *binikaʀas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *binikaʀ | *binikaʀu |
| Accusative | *binikaʀ | *binikaʀu |
| Genitive | *binikaʀas | *binikaʀō |
| Dative | *binikaʀē | *binikaʀum |
| Instrumental | *binikaʀu | *binikaʀum |
Descendants
- Old Saxon: *binikar
- Middle Low German: bēnkar
- Old High German: binikar
- Middle High German: bīnekar, bīnkar
- Alemannic German: Binker, Binkert
- ⇒ Old High German: biūnkar
- Middle High German: bīenkar
- Middle High German: bīnekar, bīnkar