Reconstruction:Proto-West Germanic/breku
Proto-West Germanic
Etymology
From *brekan (“to break”) + *-u.
Noun
*breku f
Declension
| ō-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *breku | |
| Genitive | *brekā | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *breku | *brekō |
| Accusative | *brekā | *brekā |
| Genitive | *brekā | *brekō |
| Dative | *brekē | *brekōm, *brekum |
| Instrumental | *breku | *brekōm, *brekum |
Related terms
Descendants
- Old English: hlāfġebrecu (possibly)
- Old High German: brehha
- Middle High German: breche
- German: Breche
- Middle High German: breche
- → Vulgar Latin: *breca