Reconstruction:Proto-West Germanic/fagr
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *fagraz.
Adjective
*fagr[1]
Inflection
| a-stem | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Masculine | ||
| Nominative | *fagr | ||
| Genitive | *fagras | ||
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | *fagr | *fagru | *fagr |
| Accusative | *fagranā | *fagrā | *fagr |
| Genitive | *fagras | *fagreʀā | *fagras |
| Dative | *fagrumē | *fagreʀē | *fagrumē |
| Instrumental | *fagru | *fagreʀu | *fagru |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | *fagrē | *fagrō | *fagru |
| Accusative | *fagrā | *fagrā | *fagru |
| Genitive | *fagreʀō | *fagreʀō | *fagreʀō |
| Dative | *fagrēm, *fagrum | *fagrēm, *fagrum | *fagrēm, *fagrum |
| Instrumental | *fagrēm, *fagrum | *fagrēm, *fagrum | *fagrēm, *fagrum |
Descendants
- Old English: fæger, fæġer
- Old Saxon: fagar
- Middle Low German: fagher
- Old Dutch: *fagar, *vagar (in placenames: vagara velda)
- Old High German: fagar
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 327: “PWGmc *fagr”