Reconstruction:Proto-West Germanic/fangijan
Proto-West Germanic
Etymology
Unknown; perhaps either influenced by, or secondary causative to, iterative *funkōn, *fungōn (“to sparkle”), related to strong verb *finkan (“to sparkle, burn”).[1]
Verb
*fangijan
- to ignite
Inflection
| Class 1 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *fangijan | |
| 1st sg. past | *fangidā | |
| Infinitive | *fangijan | |
| Genitive infin. | *fangijannjas | |
| Dative infin. | *fangijannjē | |
| Instrum. infin. | *fangijannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *fangiju | *fangidā |
| 2nd singular | *fangisi | *fangidēs, *fangidōs |
| 3rd singular | *fangiþi | *fangidē, *fangidā |
| 1st plural | *fangijum | *fangidum |
| 2nd plural | *fangiþ | *fangidud |
| 3rd plural | *fangijanþ | *fangidun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *fangijē | *fangidī |
| 2nd singular | *fangijēs | *fangidī |
| 3rd singular | *fangijē | *fangidī |
| 1st plural | *fangijēm | *fangidīm |
| 2nd plural | *fangijēþ | *fangidīd |
| 3rd plural | *fangijēn | *fangidīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *fangi | |
| Plural | *fangiþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *fangijandī | *fangid |
Alternative reconstructions
- *fankijan (perhaps under the influence of *finkan)
Derived terms
- *unþafangijan, *unþafankijan
- Old Dutch: *antfengen, *antfenken
- Middle Dutch: ontfengen, ontfenken
- Old High German: *intfengen
- Middle High German: enpfengen
- Old Dutch: *antfengen, *antfenken
Descendants
- Old Dutch: *fengen
- Old High German: *fengen
- Middle High German: vengen, venken
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*fangjan- ~ *fankjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 127