Reconstruction:Proto-West Germanic/gafehō
Proto-West Germanic
Etymology
Compare *gafehan (“to rejoice”).
Noun
*gafehō m[1]
Inflection
| Masculine an-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *gafehō | |
| Genitive | *gafihini, *gafehan | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *gafehō | *gafehan |
| Accusative | *gafehan | *gafehan |
| Genitive | *gafihini, *gafehan | *gafehanō |
| Dative | *gafihini, *gafehan | *gafehum |
| Instrumental | *gafihini, *gafehan | *gafehum |
Descendants
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 316: “PWGmc *gafehō”