Reconstruction:Proto-West Germanic/glandī
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *gʰl̥h₂-n̥-dʰ-ó-s, from *gʰleh₂dʰ- (“bright, shining”).[1]
Adjective
*glandī
Inflection
| ja-stem | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Masculine | ||
| Nominative | *glandī | ||
| Genitive | *glandijas | ||
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | *glandī | *glandiju | *glandī |
| Accusative | *glandijanā | *glandijā | *glandī |
| Genitive | *glandijas | *glandijeʀā | *glandijas |
| Dative | *glandijumē | *glandijeʀē | *glandijumē |
| Instrumental | *glandiju | *glandijeʀu | *glandiju |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | *glandijē | *glandijō | *glandiju |
| Accusative | *glandijā | *glandijā | *glandiju |
| Genitive | *glandijeʀō | *glandijeʀō | *glandijeʀō |
| Dative | *glandijēm, *glandijum | *glandijēm, *glandijum | *glandijēm, *glandijum |
| Instrumental | *glandijēm, *glandijum | *glandijēm, *glandijum | *glandijēm, *glandijum |
Descendants
- Old Frisian: gland (“glowing, burning”)
- Saterland Frisian: glënd, glënnd
- West Frisian: glandich
- → Dutch: glandig
- Old Saxon: *gland, *glendi
- German Low German: glant, glende (“glowing, shining”)
- Old High German: glandich (“glowing, hot”)
References
Further reading
Geïntegreerde Taal-Bank[1], 2007