Reconstruction:Proto-West Germanic/krīgan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *krīganą, possibly from Proto-Indo-European *gʷrih₂-gʰo-, a suffixed extended form of *gʷréh₂us (“heavy”), see also Latin gravis, Ancient Greek βαρύς (barús), Sanskrit गुरु (gurú).[1][2]
Verb
*krīgan
Inflection
| Strong class 1 | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *krīgan | |
| 1st sg. past | *kraig | |
| 3rd pl. past | *krigun | |
| Past ptcple | *krigan | |
| Infinitive | *krīgan | |
| Genitive infin. | *krīgannjas | |
| Dative infin. | *krīgannjē | |
| Instrum. infin. | *krīgannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *krīgu | *kraig |
| 2nd singular | *krīgiʀi | *krigī |
| 3rd singular | *krīgidi | *kraig |
| 1st plural | *krīgum | *krigum |
| 2nd plural | *krīgid | *krigud |
| 3rd plural | *krīgand | *krigun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *krīgē | *krigī |
| 2nd singular | *krīgēs | *krigī |
| 3rd singular | *krīgē | *krigī |
| 1st plural | *krīgēm | *krigīm |
| 2nd plural | *krīgēþ | *krigīd |
| 3rd plural | *krīgēn | *krigīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *krīg | |
| Plural | *krīgid | |
| Present | Past | |
| Participle | *krīgandī | *krigan |
Derived terms
- *krīg (possibly)
Descendants
- Old Frisian: krīga, krīa; (krīgia)
- Old Saxon: *krīgan
- Old Dutch: *crīgan
- Old High German: *krīgan; *krīgēn
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “krigan”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 304-305
- ^ Pokorny, Julius (1959) “gʷer-2, gʷerǝ-, gʷerǝu-, gʷerī-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, pages 476-77