Reconstruction:Proto-West Germanic/maiþm
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *maiþmaz (“gift”).
Noun
*maiþm m[1]
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *maiþm | |
| Genitive | *maiþmas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *maiþm | *maiþmō, *maiþmōs |
| Accusative | *maiþm | *maiþmā |
| Genitive | *maiþmas | *maiþmō |
| Dative | *maiþmē | *maiþmum |
| Instrumental | *maiþmu | *maiþmum |
Descendants
- Old English: māþum, māþm
- Old Saxon: mēthom, mēþom
- Old High German: *meidam
- Middle High German: meidem, meiden
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 48: “PWGmc *maiþm ‘treasure’”