Reconstruction:Proto-West Germanic/manþilōn
Proto-West Germanic
Etymology
From *manþijan (“to be glad, rejoice”) + *-lōn.
Verb
*manþilōn
- to rejoice
Inflection
| Class 2 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *manþilōn | |
| 1st sg. past | *manþilōdā | |
| Infinitive | *manþilōn | |
| Genitive infin. | *manþilōnijas | |
| Dative infin. | *manþilōnijē | |
| Instrum. infin. | *manþilōniju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *manþilō | *manþilōdā |
| 2nd singular | *manþilōs | *manþilōdēs, *manþilōdōs |
| 3rd singular | *manþilōþ | *manþilōdē, *manþilōdā |
| 1st plural | *manþilōm | *manþilōdum |
| 2nd plural | *manþilōþ | *manþilōdud |
| 3rd plural | *manþilōnþ | *manþilōdun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *manþilō | *manþilōdī |
| 2nd singular | *manþilōs | *manþilōdī |
| 3rd singular | *manþilō | *manþilōdī |
| 1st plural | *manþilōm | *manþilōdīm |
| 2nd plural | *manþilōþ | *manþilōdīd |
| 3rd plural | *manþilōn | *manþilōdīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *manþilō | |
| Plural | *manþilōþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *manþilōndī | *manþilōd |
Descendants
- Old Dutch: mendilon
- Old High German: mendilōn