Reconstruction:Proto-West Germanic/olbandu
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *ulbanduz. Doublet of *elpand (“elephant”).
Noun
*olbandu m
Inflection
| u-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *olbandu | |
| Genitive | *olbandō | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *olbandu | *olbandiwi, *olbandō |
| Accusative | *olbandu | *olbandū |
| Genitive | *olbandō | *olbandiwō |
| Dative | *olbandiwi, *olbandō | *olbandum |
| Instrumental | *olbandu | *olbandum |
Alternative reconstructions
- *olbandī, *olbandijō
Descendants
- Old English: olfend m or n, olfenda m, olbend n — early
- Old Saxon: olbundeo
- Middle Low German: olvant, olvent, olvat, olvet, olivant, olevant, olyfant, alvent
- Old Dutch: *olvant
- ⇒ Middle Dutch: olfendier (“camel”)
- Old High German: olbenta, olbenda, olpenta, olvenda, olvinda, ulvinda f, olbendo, olbento m
- Middle High German: olbende