Reconstruction:Proto-West Germanic/skāk
Proto-West Germanic
Etymology
Unknown; perhaps related to *skakan (“to shake”).[1]
Noun
*skāk m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *skāk | |
| Genitive | *skākas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *skāk | *skākō, *skākōs |
| Accusative | *skāk | *skākā |
| Genitive | *skākas | *skākō |
| Dative | *skākē | *skākum |
| Instrumental | *skāku | *skākum |
Derived terms
Descendants
- Old Frisian: *skāk
- ⇒ Old Frisian: skākdēd, skākdēde
- ⇒ Old Frisian: skākrâf
- ⇒ Old Frisian: skākrâvere
- Old Saxon: *skāk
- Middle Low German: schāk
- Old Dutch: *scāc
- Old High German: skāh, scah
- Middle High German: schāch
- → Medieval Latin: scacchum, scachum
References
- ^ Pokorny, Julius (1959) “(s)kek-, skeg-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, page 556