Reconstruction:Proto-West Germanic/skankijō
Proto-West Germanic
Etymology
From *skankijan (“to pour (a drink)”) + *-jō.
Noun
*skankijō m
Inflection
| Masculine an-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *skankijō | |
| Genitive | *skankijini, *skankijan | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *skankijō | *skankijan |
| Accusative | *skankijan | *skankijan |
| Genitive | *skankijini, *skankijan | *skankijanō |
| Dative | *skankijini, *skankijan | *skankijum |
| Instrumental | *skankijini, *skankijan | *skankijum |
Descendants
- Old English: sċenċ (“a draught; cup; beaker”).
- Middle English: schenche (“drink, cup; cup-bearer”)
- Old Frisian: skanze, skenze, *skanke (“a canteen; jug; tankard”)
- Saterland Frisian: Schoanke, Skoanke
- Old Saxon: skenkio
- Middle Low German: scenke, schenke
- Old Dutch: *skenco
- Middle Dutch: schenke, schinke
- Old High German: scenco, scencho
- → Old French: eschançon, eschanson, eschançun (see there for further descendants)