Reconstruction:Proto-West Germanic/skinubain
Proto-West Germanic
Etymology
From *skinu (“shin”) + *bain (“bone”).
Noun
*skinubain n
Inflection
| Neuter a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *skinubain | |
| Genitive | *skinubainas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *skinubain | *skinubainu |
| Accusative | *skinubain | *skinubainu |
| Genitive | *skinubainas | *skinubainō |
| Dative | *skinubainē | *skinubainum |
| Instrumental | *skinubainu | *skinubainum |
Descendants
- Old English: sċinbān
- Middle English: schineboon, schinbone
- English: shinbone
- Middle English: schineboon, schinbone
- Old Saxon:
- Old Dutch:
- Middle Dutch:
- Dutch: sheenbeen
- Middle Dutch:
- Old High German: skinabein
- Middle High German: schinbein, schinebein
- German: Schienbein
- Alemannic German: Schinbein
- Hunsrik: Schienbeen
- Middle High German: schinbein, schinebein