Reconstruction:Proto-West Germanic/straik
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *straikaz, from Proto-Indo-European *streyg- (“stroke”).[1]
Noun
*straik m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *straik | |
| Genitive | *straikas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *straik | *straikō, *straikōs |
| Accusative | *straik | *straikā |
| Genitive | *straikas | *straikō |
| Dative | *straikē | *straikum |
| Instrumental | *straiku | *straikum |
Derived terms
Related terms
Descendants
- Old English: strāc
- Old Frisian: *strāk, *strēk
- Old Saxon: *strēk
- Old Dutch: *strēk, *streik
- Old High German: *streih
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*strīkan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 485: “*straika-”