Reconstruction:Proto-West Germanic/sunnōnskīn
Proto-West Germanic
Etymology
From *sunnā (“sun”) + *skīn. Paralleled in North Germanic, such as Icelandic sólskin, Danish solskin.
Noun
*sunnōnskīn m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *sunnōnskīn | |
| Genitive | *sunnōnskīnas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *sunnōnskīn | *sunnōnskīnō, *sunnōnskīnōs |
| Accusative | *sunnōnskīn | *sunnōnskīnā |
| Genitive | *sunnōnskīnas | *sunnōnskīnō |
| Dative | *sunnōnskīnē | *sunnōnskīnum |
| Instrumental | *sunnōnskīnu | *sunnōnskīnum |
Descendants
- Old English: sunnsċīn
- Middle English: sunnesine
- English: sunshine
- Middle English: sunnesine
- Old Frisian: sunnanskīn
- West Frisian: sinneskyn
- Old Saxon: sunnonskīn
- Middle Low German: sunnenschîn, sonnenschîn
- Old Dutch: *sunnonskīn
- Middle Dutch: sonneschijn, sonnenschijn
- Dutch: zonneschijn
- Afrikaans: sonskyn
- Dutch: zonneschijn
- Middle Dutch: sonneschijn, sonnenschijn
- Old High German: *sunnunskīn
- Middle High German: sunnenschīn, sunneschīn
- German: Sonnenschein
- Middle High German: sunnenschīn, sunneschīn