Reconstruction:Proto-West Germanic/unþafallan
Proto-West Germanic
Etymology
From *unþa- (“away”) + *fallan (“to fall”).
Verb
*unþafallan
- to fall away
Inflection
| Strong class 7c | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *unþafallan | |
| 1st sg. past | *unþafeall | |
| 3rd pl. past | *unþafeallun | |
| Past ptcple | *unþafallan | |
| Infinitive | *unþafallan | |
| Genitive infin. | *unþafallannjas | |
| Dative infin. | *unþafallannjē | |
| Instrum. infin. | *unþafallannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *unþafallu | *unþafeall |
| 2nd singular | *unþafalliʀi | *unþafeallī |
| 3rd singular | *unþafallidi | *unþafeall |
| 1st plural | *unþafallum | *unþafeallum |
| 2nd plural | *unþafallid | *unþafeallud |
| 3rd plural | *unþafalland | *unþafeallun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *unþafallē | *unþafeallī |
| 2nd singular | *unþafallēs | *unþafeallī |
| 3rd singular | *unþafallē | *unþafeallī |
| 1st plural | *unþafallēm | *unþafeallīm |
| 2nd plural | *unþafallēþ | *unþafeallīd |
| 3rd plural | *unþafallēn | *unþafeallīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *unþafall | |
| Plural | *unþafallid | |
| Present | Past | |
| Participle | *unþafallandī | *unþafallan |
Descendants
- Old English: ōþfeallan, ōþfallan
- Middle English: othfallen
- Old Frisian: undfalla, ontfalla, andfalla
- West Frisian: ûntfalle
- Old Saxon: *undfallan, *andfallan
- Middle Low German: entvallen, envallen, untvallen
- → Swedish: undfalla
- Middle Low German: entvallen, envallen, untvallen
- Old Dutch: *antfallan
- Old High German: intfliohan, intfliogan