Reconstruction:Proto-West Germanic/unþakweman
Proto-West Germanic
Etymology
From *unþa- (“away”) + *kweman (“to come”).
Verb
*unþakweman
- to escape
Inflection
| Strong class 4 | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *unþakweman | |
| 1st sg. past | *unþakwam | |
| 3rd pl. past | *unþakwāmun | |
| Past ptcple | *unþakuman | |
| Infinitive | *unþakweman | |
| Genitive infin. | *unþakwemannjas | |
| Dative infin. | *unþakwemannjē | |
| Instrum. infin. | *unþakwemannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *unþakwemu | *unþakwam |
| 2nd singular | *unþakwimiʀi | *unþakwāmī |
| 3rd singular | *unþakwimidi | *unþakwam |
| 1st plural | *unþakwemum | *unþakwāmum |
| 2nd plural | *unþakwimid | *unþakwāmud |
| 3rd plural | *unþakwemand | *unþakwāmun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *unþakwemē | *unþakwāmī |
| 2nd singular | *unþakwemēs | *unþakwāmī |
| 3rd singular | *unþakwemē | *unþakwāmī |
| 1st plural | *unþakwemēm | *unþakwāmīm |
| 2nd plural | *unþakwemēþ | *unþakwāmīd |
| 3rd plural | *unþakwemēn | *unþakwāmīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *unþakwim | |
| Plural | *unþakwimid | |
| Present | Past | |
| Participle | *unþakwemandī | *unþakuman |
Descendants
- Old Frisian: undkuma, ontkuma, andkuma
- West Frisian: ûntkomme
- Old Saxon: *undkuman
- Middle Low German: entkōmen, untkōmen, entkomen, enkōmen
- → Danish: undkomme
- → Norwegian: unnkomme
- → Swedish: undkomma
- Middle Low German: entkōmen, untkōmen, entkomen, enkōmen
- Old Dutch: *antcuman
- Middle Dutch: ontcōmen
- Dutch: ontkomen
- Middle Dutch: ontcōmen
- Old High German: *intkweman
- Middle High German: entkomen
- German: entkommen
- Middle High German: entkomen