Reconstruction:Proto-West Germanic/unþasaggjan
Proto-West Germanic
Etymology
From *unþa- (“away”) + *saggjan (“to say”).
Verb
*unþasaggjan
Inflection
| Class 1 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *unþasaggjan | |
| 1st sg. past | *unþasagidā | |
| Infinitive | *unþasaggjan | |
| Genitive infin. | *unþasaggjannjas | |
| Dative infin. | *unþasaggjannjē | |
| Instrum. infin. | *unþasaggjannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *unþasaggju | *unþasagidā |
| 2nd singular | *unþasagisi | *unþasagidēs, *unþasagidōs |
| 3rd singular | *unþasagiþi | *unþasagidē, *unþasagidā |
| 1st plural | *unþasaggjum | *unþasagidum |
| 2nd plural | *unþasagiþ | *unþasagidud |
| 3rd plural | *unþasaggjanþ | *unþasagidun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *unþasaggjē | *unþasagidī |
| 2nd singular | *unþasaggjēs | *unþasagidī |
| 3rd singular | *unþasaggjē | *unþasagidī |
| 1st plural | *unþasaggjēm | *unþasagidīm |
| 2nd plural | *unþasaggjēþ | *unþasagidīd |
| 3rd plural | *unþasaggjēn | *unþasagidīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *unþasagi | |
| Plural | *unþasagiþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *unþasaggjandī | *unþasagid |
Descendants
- Old Frisian: undsedza
- West Frisian: ûntsizze
- Old Saxon: *undseggian
- Middle Low German: entseggen, untseggen, entsēgen, untsēgen
- → Danish: undsige
- → Norwegian: unnsi
- Middle Low German: entseggen, untseggen, entsēgen, untsēgen
- Old Dutch: *antseggen
- Middle Dutch: ontseggen
- Dutch: ontzeggen
- Middle Dutch: ontseggen
- Old High German: intsagen, insagen