Reconstruction:Proto-West Germanic/unþaskeuban
Proto-West Germanic
Etymology
From *unþa- (“away”) + *skeuban (“to push”).
Verb
*unþaskeuban
Inflection
| Strong class 2 | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *unþaskeuban | |
| 1st sg. past | *unþaskaub | |
| 3rd pl. past | *unþaskubun | |
| Past ptcple | *unþaskoban | |
| Infinitive | *unþaskeuban | |
| Genitive infin. | *unþaskeubannjas | |
| Dative infin. | *unþaskeubannjē | |
| Instrum. infin. | *unþaskeubannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *unþaskeubu | *unþaskaub |
| 2nd singular | *unþaskiubiʀi | *unþaskubī |
| 3rd singular | *unþaskiubidi | *unþaskaub |
| 1st plural | *unþaskeubum | *unþaskubum |
| 2nd plural | *unþaskiubid | *unþaskubud |
| 3rd plural | *unþaskeuband | *unþaskubun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *unþaskeubē | *unþaskubī |
| 2nd singular | *unþaskeubēs | *unþaskubī |
| 3rd singular | *unþaskeubē | *unþaskubī |
| 1st plural | *unþaskeubēm | *unþaskubīm |
| 2nd plural | *unþaskeubēþ | *unþaskubīd |
| 3rd plural | *unþaskeubēn | *unþaskubīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *unþaskiub | |
| Plural | *unþaskiubid | |
| Present | Past | |
| Participle | *unþaskeubandī | *unþaskoban |
Descendants
- Old English: ōþscūfan
- Old Dutch: *antscuvan
- Middle Dutch: *entschuven
- Dutch: ontschuiven (archaic)
- Middle Dutch: *entschuven
- Old High German: *intscioban
- Middle High German: entschieben
- German: entschieben (archaic)
- Middle High German: entschieben