Reconstruction:Proto-West Germanic/unþastrīdan
Proto-West Germanic
Etymology
From *unþa- (“away”) + *strīdan (“to contend, quarrel”).
Verb
*unþastrīdan
Inflection
| Strong class 1 | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *unþastrīdan | |
| 1st sg. past | *unþastraid | |
| 3rd pl. past | *unþastridun | |
| Past ptcple | *unþastridan | |
| Infinitive | *unþastrīdan | |
| Genitive infin. | *unþastrīdannjas | |
| Dative infin. | *unþastrīdannjē | |
| Instrum. infin. | *unþastrīdannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *unþastrīdu | *unþastraid |
| 2nd singular | *unþastrīdiʀi | *unþastridī |
| 3rd singular | *unþastrīdidi | *unþastraid |
| 1st plural | *unþastrīdum | *unþastridum |
| 2nd plural | *unþastrīdid | *unþastridud |
| 3rd plural | *unþastrīdand | *unþastridun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *unþastrīdē | *unþastridī |
| 2nd singular | *unþastrīdēs | *unþastridī |
| 3rd singular | *unþastrīdē | *unþastridī |
| 1st plural | *unþastrīdēm | *unþastridīm |
| 2nd plural | *unþastrīdēþ | *unþastridīd |
| 3rd plural | *unþastrīdēn | *unþastridīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *unþastrīd | |
| Plural | *unþastrīdid | |
| Present | Past | |
| Participle | *unþastrīdandī | *unþastridan |
Descendants
- Old Frisian: *undstrīda
- West Frisian: ûntstride
- Old Saxon: *andstrīdan
- Middle Low German: entstrîden
- Old Dutch: *antstrīdan
- Middle Dutch: ontstrīden
- Dutch: ontstrijden
- Middle Dutch: ontstrīden