Reconstruction:Proto-West Germanic/wandalungu
Proto-West Germanic
Etymology
From *wandalōn (“to change”) + *-ungu.
Verb
*wandalungu f
- gerund of *wandalōn
Noun
*wandalungu f
Inflection
| ō-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *wandalungu | |
| Genitive | *wandalungā | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *wandalungu | *wandalungō |
| Accusative | *wandalungā | *wandalungā |
| Genitive | *wandalungā | *wandalungō |
| Dative | *wandalungē | *wandalungōm, *wandalungum |
| Instrumental | *wandalungu | *wandalungōm, *wandalungum |
Descendants
- Old English: wandlung
- Old Frisian: wandelinge
- Old Saxon: wantlunga
- Middle Low German: wandelinge, wanderlinge
- Old High German: wantalunga
- Middle High German: wandelunge
- German: Wandlung
- Middle High German: wandelunge