Reginpirin

Old High German

Etymology

From regin (power, rule) +‎ birin (she-bear) (cognate with Old English biren, Dutch berin, ultimately from Proto-Germanic *birinī, from *berô +‎ *-inī). First attested in the 9th C. CE.

Proper noun

Reginpirin f

  1. (Bavarian) a female given name [9th C. CE]

References

  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 12, column 29, line 6