Ruiten

Dutch

Etymology

First attested as D'ruit around 1660. Likely derived from Dutch Low Saxon roet (weeds). Compare De Ruiten and Rutbeek.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrœy̯.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Rui‧ten
  • Rhymes: -œy̯tən
  • Homophone: ruiten

Proper noun

Ruiten n

  1. a hamlet in Midden-Groningen, Groningen, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN