Sanctus Nicholaus

Latin

Pronunciation

Proper noun

Sānctus Nīcholāus m sg (genitive Sānctus Nīcholāī); second declension

  1. alternative form of Sānctus Nīcolāus
    • 1999 [1957], Dr. Seuss, translated by Jennifer and Terence Tunberg, Quomodo Invidiosulus Nomine Grinchus Christi Natalem Abrogaverit [How the Grinch Stole Christmas], Wauconda, Illinois: Bolchazy-Carducci Publishers, Inc., →ISBN:
      Amiculum cucullumque cito suit vestimentis quae gerere solebat Sanctus Nicholaus haud absimilia.
      [original: The Grinch [...] made a quick Santy Claus hat and a coat.]
      [The Grinch] quickly stitched a coat and hood not unlike the one that used to be worn by Saint Nicholas.

Declension

Second-declension noun with a second-declension noun, singular only.

singular
nominative Sānctus Nīcholāus
genitive Sānctī Nīcholāī
dative Sānctō Nīcholāō
accusative Sānctum Nīcholāum
ablative Sānctō Nīcholāō
vocative Sāncte Nīcholāe