Stiefkind
See also: stiefkind
German
Etymology
stief- (“step-”) + Kind (“child”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃtiːfˌkɪnt/
Audio: (file)
Noun
Stiefkind n (strong, genitive Stiefkindes or Stiefkinds, plural Stiefkinder)
Declension
Declension of Stiefkind [neuter, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Stiefkind | die | Stiefkinder |
| genitive | eines | des | Stiefkindes, Stiefkinds | der | Stiefkinder |
| dative | einem | dem | Stiefkind, Stiefkinde1 | den | Stiefkindern |
| accusative | ein | das | Stiefkind | die | Stiefkinder |
1Now rare, see notes.
Hyponyms
See also
Further reading
- “Stiefkind” in Duden online
Hunsrik
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃtiːfˌkʰint/
Noun
Stiefkind n (plural Stiefkinner)
Hyponyms
- Stiefsohn, Stiefdochter
See also
- Stieffatter, Stiefmutter