Strandkamille
German
Etymology
From Strand (“shore, beach”) + Kamille (“chamomile”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃtʁantkaˌmɪlə]
- Hyphenation: Strand‧ka‧mil‧le
Noun
Strandkamille f (genitive Strandkamille, plural Strandkamillen)
Declension
Declension of Strandkamille [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Strandkamille | die | Strandkamillen |
| genitive | einer | der | Strandkamille | der | Strandkamillen |
| dative | einer | der | Strandkamille | den | Strandkamillen |
| accusative | eine | die | Strandkamille | die | Strandkamillen |
Hyponyms
- Echte Strandkamille
- Falsche Strandkamille