Tatvan
Turkish
Etymology
From Armenian Դատվան (Datvan)
Proper noun
Tatvan
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Tatvan | Tatvanlar |
| accusative | Tatvan'ı | Tatvanları |
| dative | Tatvan'a | Tatvanlara |
| locative | Tatvan'da | Tatvanlarda |
| ablative | Tatvan'dan | Tatvanlardan |
| genitive | Tatvan'ın | Tatvanların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Tatvan'ım | Tatvanlarım Tatvan'larım |
| senin (your) | Tatvan'ın | Tatvanların Tatvan'ların |
| onun (his/her/its) | Tatvan'ı | Tatvanları Tatvan'ları |
| bizim (our) | Tatvan'ımız | Tatvanlarımız Tatvan'larımız |
| sizin (your) | Tatvan'ınız | Tatvanlarınız Tatvan'larınız |
| onların (their) | Tatvan'ı Tatvanları Tatvan'ları |
Tatvanları Tatvan'ları |
Derived terms
- Tatvanlı
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–) “Tatvan”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)