Tiridates
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Τιριδάτης (Tiridátēs).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tiː.rɪˈdaː.teːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪i.riˈd̪aː.t̪es]
Proper noun
Tīridātēs m sg (genitive Tīridātis); third declension
Declension
Third-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Tīridātēs |
| genitive | Tīridātis |
| dative | Tīridātī |
| accusative | Tīridātem |
| ablative | Tīridāte |
| vocative | Tīridātēs |