Tragel

Dutch

Etymology

Attested as Tragel in 1740. Derived from Middle Dutch tragel (quay, summer dike).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtraː.ɣəl/
  • Hyphenation: Tra‧gel
  • Rhymes: -aːɣəl

Proper noun

Tragel n

  1. a hamlet in Sluis, Zeeland, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “tragel”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN