Ursinus

See also: ursinus

Latin

Etymology

From ursinus (bear; ursine).

Pronunciation

Proper noun

Ursīnus m sg (genitive Ursīnī); second declension (Early Medieval Latin)

  1. a male given name [8th C. CE]

Declension

Second-declension noun, singular only.

singular
nominative Ursīnus
genitive Ursīnī
dative Ursīnō
accusative Ursīnum
ablative Ursīnō
vocative Ursīne

References

  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 8, column 10, line 15
  • Zusammengesetzte Handschrift: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Verbrüderungsbuch von St. Peter). Traditionen von St. Peter (Traditionscodex M) [Composite manuscript: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Book of Brotherhood of St. Peter). Traditions of St. Peter (Tradition Codex M)] (in Latin), Salzburg, Erzabtei St. Peter, Benediktinerstift, Archiv, Hs. A 1, 784-13th C., page 6