Vǫlundr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *Wēlanduz.
Proper noun
Vǫlundr m (genitive Vǫlundar)
Declension
| masculine | singular |
|---|---|
| indefinite | |
| nominative | Vǫlundr |
| accusative | Vǫlund |
| dative | Vǫlundi |
| genitive | Vǫlundar |
Derived terms
- Vǫlundarkviða
Descendants
- Icelandic: Völundur
- Faroese: Valindur, Valintur