Yiğit

See also: yiğit and yigit

Turkish

Etymology

From yiğit (wight, brave one).

Pronunciation

  • IPA(key): /jiɰit/, [jiˈit]

Proper noun

Yiğit

  1. a male given name

Declension

Declension of Yiğit
singular plural
nominative Yiğit Yiğitler / Yiğit'ler
accusative Yiğit'i Yiğitleri / Yiğit'leri
dative Yiğit'e Yiğitlere / Yiğit'lere
locative Yiğit'te Yiğitlerde / Yiğit'lerde
ablative Yiğit'ten Yiğitlerden / Yiğit'lerden
genitive Yiğit'in Yiğitlerin / Yiğit'lerin
Possessive forms of Yiğit
singular plural
benim (my) Yiğit'im Yiğitlerim
Yiğit'lerim
senin (your) Yiğit'in Yiğitlerin
Yiğit'lerin
onun (his/her/its) Yiğit'i Yiğitleri
Yiğit'leri
bizim (our) Yiğit'imiz Yiğitlerimiz
Yiğit'lerimiz
sizin (your) Yiğit'iniz Yiğitleriniz
Yiğit'leriniz
onların (their) Yiğit'i
Yiğitleri
Yiğit'leri
Yiğitleri
Yiğit'leri